وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُون؛
وجن وانس را جز برای پرستش خود نیافریدم. سورۀذاریات/آیۀ56
1-
-بعضی ها هر وقت گرفتار می شوند دعای امن یجیب می خوانند ودست تضرع به سوی خدا بلند می کنند همین که بارشان از پل گذشت خدا هم یادشان می رود.خدا در زندگی این جور آدم ها در حاشیه وکناره است"ومن الناس من یعبد الله علی حرف..."(حج/11).
-بسیاری از ما آدم ها معتقدیم هم باید خدا را داشته باشیم وهم به کارهای دیگرمان برسیم.عمل به دستورات واحکام شرع به جای خود و پول در آوردن و زندگی خوب هم جای خود.
-قرآن هدف اصلی ازآفرینش ما انسان ها را یک چیز میداند وبس:عبادت خدا"...إلّا لیعبدون".بنا به فرمودۀ آفریدگار،ما کاری جز عبادت نداریم . نگاه قرآنی به زندگی برخلاف دیدگاه عوامانه از انسان یک عابد محض می سازد.در واقع انسان قرآنی همۀ برنامه ها واهداف میانی زندگی خود را بر اساس هدف عبادت خدا ورضایت او تنظیم می کند.کار وتلاش روزانۀ این انسان جز برای تأمین این هدف نیست.
-چنانکه روشن است عبادت فقط در مهر وسجاده وگرسنگی خلاصه نمی شود ودر فرهنگ قرآن واهل بیت(ع) معنای وسیعی دارد:انجام کار برای خشنودی خدا،ودر نتیجه با این نگاه همۀ کارها می تواند عبادت خدا باشد.
-پیامد این نگاه به زندگی آن است که این گونه افراد هیچ وقت گرفتار گناه نمی شوند زیرا آن را مورد پسند خدا نمی دانند.گذشته از این همیشه در انجام کارهای نیک وخدمت به خلق از یکدیگر پیشی می گیرندچرا که معتقدند جز برای این کار آفریده نشده اند.آنها کار مباح هم نمی کنند چرا که همۀ کارهایشان حتی خوردن وخوابیدن برای خشنودی خدا انجام می شود ؛ خوب بخورم وخوب بخوابم تا بتوانم بهتر بندگی کنم .انسان تربیت شدۀ قرآن نیازمندی دیگران به او را فرصتی برای نزدیک تر شدن به خدا می داند وامروز وفردا کردن برایش معنا ندارد.
2-
-هدف همۀ موجودات ناقص آن است که با انجام برخی کارها به کمال برسند .یکی درس می خواند تا از نادانی به دانایی برسد ودیگری با بخشیدن مال خود، صفت جود را که نداشت به دست می آورد وبه او می گویند جواد وبخشنده.
-گفتیم هدف خدا از آفرینش ما ،تنها عبادت اوست.خدا که وجود کامل است چگونه می تواند هدفی داشته باشد؟ او که نمی خواهد کامل شود !
برای دریافت پاسخ به این مثال توجه کنید
:
معلم کلاس به دانش آموزان سفارش می کند که خوب درس بخوانند.او در راه آموزش دادن شاگردان از هیچ تلاشی فروگذار نمی کند.
به نظر شما دلسوزی معلم جزبه سود دانش آموزان است وخود نیزاز آن بهر ای می برد ؟مطمئناً خیر،او هدفی جز موفقیت شاگرد خود ندارد.
خداوند نیز هدفش از خلقت انسان ها عبادت، نه برای کامل شدن خود است که او بی نیاز از هرگونه عبادت ماست.سود وبهرۀ عبادت که خشنودی پروردگار ورسیدن به بهشت برین است تنها به بندگان می رسدواین همان هدف خدا از آفریدن انسان است.
این یادداشت در تاریخ 24 مرداد86 در صفحه قرآن روزنامه ایران
چاپ شده است.
